Ο Υμηττός, επόμενο θύμα του Σουφλιά

Δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες «κατ΄ αποκλειστικότητα» στον «Ελεύθερο Τύπο», πρόταση του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ) για την τροποποίηση του ισχύοντος Προεδρικού Διατάγματος «περί Προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού». Στη συνέχεια, στάλθηκε για «διαβούλευση» στους εμπλεκόμενους Δήμους. Βασικοί στόχοι της πρότασης του ΟΡΣΑ, υποτίθεται ότι είναι «..η αναβάθμιση του καθεστώτος προστασίας, η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ορεινού όγκου, η προσαρμογή στις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας 1985, και οι περιορισμοί των ‘ευκαιριών’ για αυθαίρετη δόμηση..». Όσον αφορά το τελευταίο, υπενθυμίζουμε τον θόρυβο που είχε ξεσπάσει με την αυθαίρετη βίλα του τότε υπουργού Βασ. Μαγγίνα στον δασικό χώρο του Υμηττού, πάνω από το Κορωπί, αλλά και τις εκατοντάδες αυθαίρετες πολυτελείς κατοικίες επώνυμων που εμφανίζονται ως «κοινωφελείς εγκαταστάσεις».

Aπό μια πρώτη ανάγνωση της πρότασης του ΟΡΣΑ, προκύπτει σαφώς η πρόθεση της προϊσταμένης αρχής, δηλαδή του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ να «νομιμοποιηθούν» οι υφιστάμενες αυθαιρεσίες και να συνεχιστεί η δόμηση κτιριακών εγκαταστάσεων. Δηλαδή, να μην μετατραπεί ο Υμηττός σε έναν αναβαθμισμένο και προστατευόμενο δασικό χώρο, αλλά σε ένα «αστικό πάρκο». Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «..μετά την δημιουργία του νέου αεροδρομίου και την κατακόρυφη πληθυσμιακή και οικιστική ανάπτυξη των Μεσογείων, ο Υμηττός τείνει να περικυκλωθεί σχεδόν καθ’ ολοκληρία από οικιστικό ιστό. Συνεπώς είναι πολύ κοντά ο χρόνος που ο Υμηττός θα αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο αστικό πάρκο όπως ο Λυκαβηττός ή τα Τουρκοβούνια».
Όπως διαφαίνεται, ουσιαστική πρόθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι «..η διευθέτηση του προβλήματος των αυθαίρετων κατασκευών ή των άλλων ανεπιθύμητων ή ασύμβατων χρήσεων εντός των ορίων της Β’ Ζώνης..». Δηλαδή, η «νομιμοποίηση» όλων των αυθαίρετων εγκαταστάσεων και κτισμάτων πού υφίστανται σήμερα στον Υμηττό και για τα οποία ευθύνονται κάποιοι ιδιώτες, κάποιοι εκκλησιαστικοί παράγοντες, κάποιοι Δήμοι, κάποιοι «κοινωφελείς οργανισμοί» και, κυρίως κάποια υπουργεία και κάποιοι υπουργοί τόσο της παρούσης όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Συγκεκριμένα:
• «..Τα αυθαίρετα κτίσματα, αντιμετωπίζονται με την υφιστάμενη πολεοδομική νομοθεσία, δηλαδή συνεχίζουν σε καθεστώς σιωπηρής νομιμοποίησης..». Στον Σταυρό Αγ. Παρασκευής, εξαιρείται από το όριο της Β’ Ζώνης προστασίας Υμηττού και «νομιμοποιείται», έκταση 10 στρ. με πολυκατοικίες.
• Για τις παράνομες βιομηχανικές εγκαταστάσεις στο Κορωπί, σε έκταση 290 στρ, προβλέπεται η «νομιμοποίησή» τους επίσης με την εξαίρεσή τους από την Β’ Ζώνη προστασίας Υμηττού.
• Για τα αυθαίρετα Νεκροταφεία κάποιων Δήμων, προβλέπεται η «νομιμοποίησή» τους.
• Διάσπαρτες αθλητικές εγκαταστάσεις, χωρίς εγκεκριμένη χωροθέτηση, «νομιμοποιούνται».
• Εγκαταστάσεις κοινωφελών Οργανισμών όπως ΚΥΤ της ΔΕΗ (Ηλιούπολης-Αργυρούπολης, Γλυφάδας, Βάρης, Γλυκών Νερών) καθώς και γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, προτείνεται να «νομιμοποιηθούν», παρά τις απορριπτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας(2005).
•Όλες οι υφιστάμενες αυθαίρετες εγκαταστάσεις εκπαίδευσης, «νομιμοποιούνται», με την τροποποίηση της Β’ Ζώνης.
•Για το παράνομο και αυθαίρετο «..άναρχο δάσος κεραιών ιδιωτικής τηλεόρασης και ραδιοσταθμών..» προβλέπεται να οριοθετηθεί «ειδική ζώνη πάρκου κεραιών».
•Τα στρατόπεδα θεωρούνται «..μη συμβατές χρήσεις…αλλά δεν υπάρχει πρόταση απομάκρυνσής τους. Δηλαδή σιωπηρά παραμένουν..» Έτσι, στο στρατόπεδο Σακέτα (Βύρωνας) θα εξακολουθεί να λειτουργεί «εμπορικό κέντρο αξιωματικών», το οποίο ενδεχομένως να ενταχθεί σε μια ευρύτερη Ζώνη Ειδικής Ανάπτυξης, στα πλαίσια του προγραμματιζόμενου τεράστιου ανισόπεδου κόμβου που σχεδιάζεται στην επέκταση της Αττικής Οδού προς νότο.
• Όσον αφορά τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, «…ανοιχτά προς διερεύνηση είναι τα όρια των νέων ζωνών που δημιουργούνται εάν καλύπτουν μέρος των εκτάσεων που επιδιώκουν να οικοδομήσουν οι συνεταιρισμοί…»
Στα πλαίσια των προβλεπόμενων τροποποιήσεων του ισχύοντος Π.Δ για την προστασία του Υμηττού, τα όρια μεταξύ της Α’ και Β’ Ζώνης δεν αλλάζουν, ενώ τα όρια της Β’ Ζώνης με τις εντός σχεδίου περιοχές των Δήμων συρρικνώνονται σε διάφορα σημεία. Ακόμη, δεν επεκτείνεται το αυστηρότερο καθεστώς προστασίας της Α’ Ζώνης και στην Β΄ Ζώνη, όπως ζητούσαν φορείς των πολιτών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Α’ Ζώνη χωρίζεται σε Α1 και Α2 Ζώνη, στα πλαίσια της οποίας προβλέπεται να δημιουργηθεί «Θεματικό Πάρκο», κατόπιν ειδικής μελέτης που θα θεσμοθετηθεί με απλή απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ.
Η Β’ Ζώνη, χωρίζεται σε Β1, Β2, Β3, Β4 Ζώνες στις οποίες προβλέπεται η «…δόμηση αναψυκτηρίων, εγκαταστάσεων αθλητισμού, πολιτιστικών εκδηλώσεων, νοσοκομείων και θεραπευτηρίων, διδακτηρίων και εκπαιδευτηρίων, ορφανοτροφείων, ασύλων και εν γένει κτιρίων προς εξυπηρέτηση ευαγών σκοπών… ». Ακόμη προβλέπονται «…οδικά έργα υπερτοπικής σημασίας που είναι απολύτως απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των κατοίκων του λεκανοπεδίου και προβλέπονται από τον ρυθμιστικό σχεδιασμό...»
Μετά από όλα αυτά πού σχεδιάζονται και προγραμματίζονται να γίνουν στον κατακαϋμένο Υμηττό, αναρωτιέται κανείς αν μπορεί το ΥΠΕΧΩΔΕ να ισχυρίζεται ότι στόχος του είναι η «αναβάθμιση του καθεστώτος προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού», αν θα υπογράψει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ένα τέτοιο έκτρωμα, αν θα δεχτεί το Συμβούλιο της Επικρατείας τη «νομιμοποίηση» των υφιστάμενων παρανομιών, και κυρίως αν θα επιτρέψουν οι πολίτες την καταστροφή ενός από τους τελευταίους δασικούς πνεύμονες της Αττικής και την μετάλλαξή του σε ένα «αστικό Πάρκο» με διάσπαρτα αυθαίρετα και νομότυπα κτίρια.