ΕΚΛΟΓΕΣ Π.Σ.Δ.Μ.Η. – 17/05/2009

ΕΚΛΟΓΕΣ Π.Σ.Δ.Μ.Η. – 17/05/2009

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι

Η Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση Μ-Η απευθύνεται στους συναδέλφους Μ-Η που βιώνουν καθημερινά την αποκρουστική «νέα τάξη» των ελαστικών σχέσεων εργασίας, του εργοδοτικού αυταρχισμού, της επιστημονικής απαξίωσης και της εξατομίκευσης των εργασιακών σχέσεων στα μελετητικά γραφεία, στα εργοτάξια και τις βιομηχανίες, στις εταιρείες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, στο δημόσιο τομέα και όπου αλλού απασχολούνται μηχανικοί.

Στόχος της παρέμβασης μας στον ΠΣΔΜΗ είναι η ενίσχυση μιας ανεξάρτητης αριστερής ριζοσπαστικής δράσης για την βελτίωση των όρων εργασίας του πλειοψηφικού και ολοένα διευρυνόμενου κομματιού Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων το οποίο:

· Ζει από την εργασία του.

· Αναγνωρίζει κοινότητα συμφερόντων με τους υπόλοιπους εργαζόμενους

· Διαχωρίζεται από την εξυπηρέτηση διευθυντικών – εργοδοτικών ή κρατικών συμφερόντων.

· Αντιστέκεται στη μετατροπή των θεσμικών και επιστημονικών οργάνων των μηχανικών (Τ.Ε.Ε. – Επιστημονικοί Σύλλογοι) σε κομματικά υποχείρια ή κέντρα εξυπηρέτησης διαπλεκόμενων συμφερόντων, που στελεχώνονται από επαγγελματίες συνδικαλιστές.

Η εργασία στο στόχαστρο...

Η νεοφιλελεύθερη επίθεση στα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ έχουν οδηγήσει σε συρρίκνωση των εισοδημάτων, στην αποδόμηση της κοινωνικής πρόνοιας, στη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και την ένταση της εργασιακής ανασφάλειας.

Την τελευταία δεκαετία η εξαρτημένη σχέση εργασίας έχει αναδειχθεί ως η κυρίαρχη μορφή άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού Η-Μ. Το καθεστώς αυτό αποτελεί μία από τις πλέον προωθημένες μορφές ευέλικτης εργασίας καθώς συνδυάζει την ανασφάλεια του ελεύθερου επαγγελματία με τις αυστηρές πειθαρχίες της μισθωτής εργασίας. Η πραγματικότητα αυτή αφορά πλέον την πλειοψηφία των συναδέλφων που καλούνται σε συνθήκες ατομικής διαπραγμάτευσης να ενταχθούν με χειρότερους όρους στην αγορά εργασίας.

Επιπλέον, η εξελισσόμενη οικονομική κρίση, δημιούργημα των φιλελεύθερων πολιτικών της απορρύθμισης των αγορών, των ιδιωτικοποιήσεων κοινωφελών οργανισμών και της με κάθε μέσο ενίσχυσης των τραπεζών χρησιμοποιείται από κράτος και εργοδότες για την περαιτέρω επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, μέσα από το πάγωμα των μισθών και τις μαζικές απολύσεις στο όνομα της “αντιμετώπισης της κρίσης”. Το προηγούμενο διάστημα, είδαμε στον κλάδο των μηχανικών:

· Την ψήφιση δύο αντι-ασφαλιστικών νομοθετημάτων (Ν3815/06 για την αναδιάρθρωση του ΤΣΜΕΔΕ) και του νόμου “Πετραλιά” Ν.3655/08 (περί ομογενοποίησης των ταμείων ασφάλισης). Το πρώτο νομοθέτημα, επέκτεινε την αυτασφάλιση των μηχανικών, εξαιρώντας την εργοδοτική και κρατική συμμετοχή από την Ειδική Προσαύξηση. Παράλληλα, οδήγησε σε δραματική αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, με την αόριστη υπόσχεση για αύξηση των συντάξεων μετά από αναλογιστική μελέτη. Με το δεύτερο νομοθέτημα, καταργήθηκε η αυτοτέλεια του ΤΣΜΕΔΕ και τα αποθεματικά του μεταβιβάστηκαν σε ένα κοινό ταμείο το οποίο διαχειρίζεται ένα ΔΣ που διορίζεται άμεσα από την κυβέρνηση. Το ύψος των παρεχόμενων συντάξεων, θα καθορίζεται από την κυβέρνηση ενώ δεν αποκλείεται η μεταφορά πόρων από το ένα “ομογενοποιημένο” ταμείο στο άλλο. Παράλληλα, μειώθηκαν οι δαπάνες για την υγεία και αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης για τις γυναίκες και μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων.

· Την προώθηση της εφαρμογής του νόμου για τις ΔΕΚΟ, με οδηγό την επαίσχυντη συμφωνία στον ΟΤΕ, την ένταση της διάκρισης παλιών και νέων εργαζομένων και την προώθηση και στις δημόσιες κοινωφελείς υπηρεσίες των πιο μαύρων συνθηκών ιδιωτικού τομέα (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, άρση μονιμότητας κλπ.).

· Την πλήρη παράδοση των κοινωνικών υποδομών στο κεφάλαιο με το νόμο για τα ΣΔΙΤ (συγχρηματοδοτούμενα έργα). Οι δρόμοι, τα νοσοκομεία τα σχολεία θα κατασκευάζονται μόνο στον βαθμό που θα συνοδεύονται από τέλη χρήσης (διόδια) ή που θα εξασφαλίζουν παράπλευρες πηγές εσόδων (πάρκινγκ) ή ενοίκια που θα πληρώνει το κράτος για να αποκτήσει την κυριότητα των έργων μετά από δεκαετίες, όταν το κόστος συντήρησης θα γίνεται υπέρογκο.

· Την καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος με τα Χωροταξικά Σχέδια για τον Τουρισμό και τις ΑΠΕ, που προβλέπουν ιδιωτικές επενδυτικές δραστηριότητες ακόμα και σε ελεύθερες παραλίες και στους Εθνικούς Δρυμούς, οδηγώντας στην τσιμεντοποίηση και των τελευταίων ελεύθερων χώρων.

· Την άρνηση υπογραφής συλλογικών συμβάσεων τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα και την προσπάθεια για καθολική επιβολή ατομικών συμφωνητικών εργασίας, καθιστώντας ευάλωτο τον κάθε εργαζόμενο απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία.

· Την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, στην κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας της Λισαβόνας, με τον περιορισμό της υπερωριακής απασχόλησης, την διεύρυνση της μερικής απασχόλησης και της αυτασφάλισης.

· Τη διόγκωση της ανεργίας σε μια σειρά κλάδους και τις εκατοντάδες απολύσεις συναδέλφων στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής.

· Την προσπάθεια εφαρμογής των Ευρωπαϊκών Οδηγιών για την ισοτιμία των πτυχίων και της de facto αναγνώρισης των “κολεγίων”. Τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί “ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων” προκειμένου να «τονωθεί ο ανταγωνισμός και να επιτευχθεί διαφάνεια στην αγορά». Στο άμεσο μέλλον κανένα εργασιακό και επαγγελματικό δικαίωμα δε θα είναι εξασφαλισμένο. Επιπλέον την προσπάθεια του ΤΕΕ να επιβάλλει επιπλέον κρησάρες στη διαδικασία πρόσβασης στο επάγγελμα με τη θεσμοθέτηση εξετάσεων.

Την ποινικοποίηση του επαγγέλματος με απαράδεκτες ρυθμίσεις όπως αυτές της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που δίνουν οιωνεί ευθύνες στο μελετητή μηχανικό.